دل،بهانه،تو،خواب

" ﺩﻟـﻢ "
ﺑﻬــﺎﻧﻪ " ﺗـــﻮ " ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ !
ﺗــــﻮ ﻣ ﺩﺍﻧــ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺴﺖ؟ !
ﺑﻬــﺎﻧﻪ،
ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻪ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﺸﻢ ﺧﺲ ﻣﻦ ﻣ
ﺩﺯﺩﺩ ...
ﺑﻬــﺎﻧﻪ
ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻪ ...
ﺭﻭﺯﻫﺎ
ﻣـﺎﻥ ﺍﻧﺒـﻮﻫ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ...
ﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ـــ ﺗﻮ ﻣ ﺮﺩﺍﻧﺪ .
ﺑﻬــــﺎﻧﻪ ...
ﻫﻤﺎﻥ ﺻﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﺎﻧﻢ ﺳـــﻮﺕ ﻣ ﺩﻫﺪ؛
ﺗﺎ ﻼﻪ ﺍ ﻧﻨﻢ ﺍﺯ " ﻧﺒـﻮﺩﻧﺖ "

‌بگذارید آدم ها

هرچقد دلشان میخواهند

بچگی کنند. .

آنقدر چپ چپ نگاهشان نکنید

تا به زور به آن ها بفهمانید

که بزرگ شده اید

بگذارید

توی خیابان بلند بلند بخندند،

وسط خیابان آبنبات چوپی دست بگیرند،

اصلا دلشان میخواهد

یک کمد عروسک داشته باشند!

شما مسئول یاد آوری بزرگ شدن این و آن نیستید. . .

آدم از یک جایی به بعد خودش میفهمد که بزرگ شده است. . .

آن جا که میخواهد

تمام این کار ها را بکند

اما, 

وقتش را ندارد!